Δεν
υπάρχει μεγαλύτερη επιβεβαίωση για ό,τι δύσκολο επιδιώκεις να
κατακτήσεις –κυρίως για εκείνα τα εγχειρήματα που συνήθως συνοδεύονται
από αγωνιώδεις επικρίσεις ή διδαχές σθεναρής αντιμετώπισης καλοκρυμμένων
κινδύνων– από την αποδοχή και την αναγνώριση του έργου σου από ένα
συγκεκριμένο κοινό στο οποίο έτσι και αλλιώς απευθύνεσαι, κυρίως
ενδόμυχα.
Ως μέλος λοιπόν αυτής της δημιουργικής ομάδας που επιμελείται την Κλεψύδρα σάς ευχαριστούμε πολύ για τη δύναμη που μας δίνετε να υπάρχουμε και να συνεχίζουμε αυτό το όνειρο που ξεκινήσαμε να ζούμε πριν από τέσσερα περίπου χρόνια.
Ως μέλος λοιπόν αυτής της δημιουργικής ομάδας που επιμελείται την Κλεψύδρα σάς ευχαριστούμε πολύ για τη δύναμη που μας δίνετε να υπάρχουμε και να συνεχίζουμε αυτό το όνειρο που ξεκινήσαμε να ζούμε πριν από τέσσερα περίπου χρόνια.
Τον τελευταίο καιρό ανακαλύπτουμε θησαυρούς ή μήπως τους κυνηγάμε; Οι
πένες των δημιουργών, στυλό ή πλήκτρα, είναι σε διαρκή λειτουργία. Και
δίνουν διαμάντια. Και το βασικότερο απ’ όλα είναι –ω του θαύματος!– ότι
εξακολουθούν στον χώρο μας να υπάρχουν κυνηγοί διαμαντιών. Και
αναφέρομαι κυρίως στους μικρούς εκδότες -στους οποίους και αφιερώνω αυτό
το σημείωμα (μη σας ενοχλεί το «μικροί» δεν είναι κατ’ ανάγκην ελάττωμα
και κυρίως δεν προδιαγράφει απειλητικά το μέλλον).
Δε θα σταθώ στις αντιρρήσεις που κάποιοι θα εκφράσουν σχετικά με τις προθέσεις, τις φιλοδοξίες, τα ανίερα όνειρα με τις δήθεν εμπορικές επιδιώξεις των μικρών. Δε θα με απασχολήσει γιατί δε θέλω να εστιάσω σε αυτές –που μάλλον υπάρχουν. Θα σταθώ στον χρόνο, στον κόπο και στις δυνάμεις που κάποιοι οραματιστές καταβάλλουν ή εξακολουθούν να καταβάλλουν για να έχουν στα βιβλία τους ένα άρτιο αποτέλεσμα κι από πλευράς περιεχομένου κι από πλευράς αισθητικής. Αυτά τα βιβλία, ανεξάρτητα αν θα κάνουν πολλές ή λίγες πωλήσεις, τουλάχιστον θα στέκονται σαν περήφανο κόσμημα στις προθήκες των βιβλιοπωλείων. Κι εκείνοι θα φουσκώνουν από χαρά.
Δεν απαξιώνω τους μεγάλους εκδοτικούς. Ίσα-ίσα που ορισμένους τούς παρακολουθώ συστηματικά και τους θαυμάζω. Ό,τι ανταγωνιστικά απαξιωτικό λέγεται για κάποιους απ’ αυτούς το προσπερνάω. Κρατάω τα θετικά της βιβλιοδημιουργίας στην Ελλάδα, και είναι πολλά για μια τόσο μικρή χώρα. Αισιοδοξώ για την εντός αλλά και εκτός συνόρων παρουσία του ελληνικού βιβλίου, γιατί οι εμπειρίες μου με διδάσκουν καθημερινά ότι μπορώ να πιστεύω στην αξία του.
Έφη Ριζά
Δε θα σταθώ στις αντιρρήσεις που κάποιοι θα εκφράσουν σχετικά με τις προθέσεις, τις φιλοδοξίες, τα ανίερα όνειρα με τις δήθεν εμπορικές επιδιώξεις των μικρών. Δε θα με απασχολήσει γιατί δε θέλω να εστιάσω σε αυτές –που μάλλον υπάρχουν. Θα σταθώ στον χρόνο, στον κόπο και στις δυνάμεις που κάποιοι οραματιστές καταβάλλουν ή εξακολουθούν να καταβάλλουν για να έχουν στα βιβλία τους ένα άρτιο αποτέλεσμα κι από πλευράς περιεχομένου κι από πλευράς αισθητικής. Αυτά τα βιβλία, ανεξάρτητα αν θα κάνουν πολλές ή λίγες πωλήσεις, τουλάχιστον θα στέκονται σαν περήφανο κόσμημα στις προθήκες των βιβλιοπωλείων. Κι εκείνοι θα φουσκώνουν από χαρά.
Δεν απαξιώνω τους μεγάλους εκδοτικούς. Ίσα-ίσα που ορισμένους τούς παρακολουθώ συστηματικά και τους θαυμάζω. Ό,τι ανταγωνιστικά απαξιωτικό λέγεται για κάποιους απ’ αυτούς το προσπερνάω. Κρατάω τα θετικά της βιβλιοδημιουργίας στην Ελλάδα, και είναι πολλά για μια τόσο μικρή χώρα. Αισιοδοξώ για την εντός αλλά και εκτός συνόρων παρουσία του ελληνικού βιβλίου, γιατί οι εμπειρίες μου με διδάσκουν καθημερινά ότι μπορώ να πιστεύω στην αξία του.
Έφη Ριζά
